HUIZE LUCAS
Wanneer de muzikanten van Huize Lucas het podium betreden, word je meegenomen op een Nederlandstalige reis van dreampop tot queerfunk. Met swingende blazers, een zingende band en hun dynamische muziekspel vernieuwt Huize Lucas de popscene. Verwacht een poëtische, gezellige mix van Wende, Prince en Connie Palmen die je laat lachen, huilen, dansen en zingen.
Na een hartelijk ontvangst van zijn debuutalbum Lichaam is LUCAS klaar voor de volgende stap. De Nederlandstalige queerpop-artiest evolueert naar Huize Lucas, een collectief van topmuzikanten die zingen, spelen en verbinden. Met Lucas Vermeer aan het roer zullen ze op 24 maart voor het eerst van zich laten horen. Vanaf dan kan je de single Meisje beluisteren op de bekende streamingdiensten en er volgt meer.
Van LUCAS naar Huize Lucas
LUCAS, voorganger van Huize Lucas, heeft zijn eerste stappen als artiest de afgelopen twee jaar gezet met zijn dreamy popmuziek. Singles als De Nacht en De Tekening verschenen in prominente Spotify-playlists, hij mocht naar 3FM en Radio2, stond in voorprogramma’s van MEAU en Roosbeef en trad met zijn band veel op. Het album Lichaam, een trilogie van die ep’s, stak romantiek in een ander jasje en moest een schop vormen tegen heteronormativiteit. Zo gaf het nummer Poppenhoek kritiek op de socialisatie tot jongen óf meisje en was Twister een ode aan het versierspel in het nachtleven. Muzikale invloeden van Froukje, Sufjan Stevens, Jacob Collier en Spinvis leggen de muzikale basis, inspiratie voor lyrics haalde hij uit Connie Palmen en Annie M.G. Schmidt.
De 24-jarige Rotterdammer vertelt: “Het was spannend mijn muziek uit te brengen, ik stond namelijk altijd achter anderen op het podium en nu ging het opeens om mij. Dat het goed werd opgepikt, gaf me vertrouwen; een label, een boeker, het winnen van De Grote Prijs van Rotterdam en de Belofte bij de Rotterdam Music Awards… De pandemie leek roet in het eten te gooien, maar zodra het kon, werd ik geboekt. Het podium is mijn natuurlijke habitat, daar vind je me het gelukkigst.”
Zo deed LUCAS mee aan de Popronde en speelde hij bijvoorbeeld op Canal Pride en Theaterfestival De Parade. Vanaf het begin af aan deed hij dit niet alleen, maar versterkten drummer Jens Wierckx, bassist Anne Roos Peterse, toetsenist Margi Sinniah en gitarist Bob Barlag hem. “Het was goud te zien dat we het publiek dan wel aan het dansen, dan wel aan het huilen kregen. Telkens als ik mezelf voorstelde, zou ik eigenlijk ‘ík ben LUCAS’ moeten zeggen, maar dat voelde helemaal niet goed. Automatisch zei ik ‘wij’, om mijzelf en mijn band voor te stellen. De artiestennaam LUCAS voelde niet meer goed, te individualistisch.”
De vier bovengenoemde muzikanten lijken de vaste kern, maar bij zijn optredens vind je vaak ook andere talenten. “Voor mijn eindexamenconcert van Codarts, het conservatorium van Rotterdam, bracht ik twintig crème de la crème muzikanten bijeen. Strijkers, backing vocals, blazers… Componeren voor al deze partijen is magisch, dit tot leven zien komen betovert. Ik wilde dit blijven doen, in allerlei alternatieve bezettingen mijn muziek ter gehore brengen. Voor clubshows en festivals neem ik bijvoorbeeld graag wat blazers mee, in de theaters werken strijkers goed. En in de toekomst lijkt het me ook kikken te werken met bijvoorbeeld dansers en beeldende kunstenaars.”
Zo ontstond het idee een collectief te vormen: Huize Lucas. Lucas trekt de kar, maar hoeft niet altijd in het middelpunt te staan. “Interactie met andere makers, andere disciplines, is wat de muziek tot leven brengt. Er ontstaat dan iets wat groter is dan jezelf.” Inspiratie voor zo’n platform waarin de initatiefnemers leiden én delen zijn Colin Benders’ Kyteman, Wendes Kaleidoscoop en Benjamin Hermans New Cool Collective. “Zij zijn dominant, maar tegelijkertijd staan ze in diensten van het geheel. Dat voelt bij mij ook natuurlijk aan.”
De jonge maker grapt dat er nog een andere reden was om de naam te veranderen. “Het was komisch te zien dat bij de ene nieuwe fan Lucas Hamming en bij de andere LUCAS bovenaan verscheen wanneer je ‘lucas’ in Spotify intikte. Ook Hamming had lang haar, dus dit leverde de nodige verwarring op. De nieuwe naam Huize Lucas is veel vindbaarder, wat toch best handig is.”
Nieuwe muziek
Het heeft even geduurd, maar Lucas heeft niet stilgezeten. In Berlijn huurde hij een lief AirBnB’tje met een prachtvleugel, waarop nieuwe up tempo nummers werden geschreven. Terug in Rotterdam ging hij nieuwe samenwerkingen aan met producer Sjoerd Huissoon (Amy Root, Dragonfruit) en tal andere muzikanten. De combinatie van hifi elektronische popproducties met orkestrale arrangementen werden het nieuwe startpunt.
De eerste single Meisje is een catchy popnummer over het om elkaar heen draaien in de liefde, komt dan uit. “Het spelen met genderrollen, zeker in een liefdessetting, is zo een leuke bron van inspiratie. Dit nummer gaat daarover: jouw crush is reeds bezet, maar wordt uiteindelijk toch jouw catch.”
De tweede single Taart in Huis is niet voor niets uitgebracht op bevrijdingsdag. “Wij, Huize Lucas, bakken taart voor iedereen die zichzelf durft te zijn. We vieren queerness en met deze song zetten we trans personen in het zonnetje. De beladen vrolijkheid en catchiness slaat gemakkelijk over en de swingende blazers laten je niet stil zitten.”
Deze single’s sluiten aan bij de onderwerpen die de Geest van de Tijd aansnijden. Hoe is het om te leven in 2024, waarin social media, polarisatie en sensatiezucht de samenleving ontwrichten? Waar is de ruimte voor saamhorigheid? Lucas en zijn gezelschap zingen over alternatieve vormen van liefde en focussen zich op queer joy: het verplaatsen van de negatieve aandacht aan (mensen uit) de lgbtq+ gemeenschap naar vrolijke aspecten. ‘Het is belangrijk dat we stilstaan bij het feit dat van gelijkwaardigheid nog lang geen sprake is en dat we daar actief ons best voor moeten blijven doen dat na te streven. Tegelijkertijd mogen we ook stilstaan bij hoe leuk het is om te experimenteren met seksualiteit en gender, de randen van je identiteit op te zoeken, verwachtingspatronen te doorbreken en jezelf beter te leren kennen. Dat idee speelt nu erg in de maatschappij.’
Daarom heet het album ‘De Geest van de Tijd’, een verwijzing naar het Duitse woord Zeitgeist/tijdgeest (de kenmerkende manier van denken en handelen van het merendeel van de bevolking in een bepaalde tijd). Het gelijknamige openingsnummer, met onnederlandse disco invloeden, kondigt de reis aan langs verschillende aspecten van die tijdgeest die in de rest van het album langskomen. ‘Ik heb daarbij vooral gekozen voor de onderwerpen diversiteit en inclusie omdat ik daar zelf als queer persoon veel mee te maken heb, maar ook omdat het zo fun en leerzaam kan zijn met mensen in aanraking te komen die anders zijn, een andere cultuur hebben, spelen met idenititeit, zich creatief uiten… Het hoort niet alleen een zwaar onderwerp te zijn, verbonden aan trauma’s en onderdrukking, of als een “moetje” binnen bedrijven of reclames, maar juist ook een alledaags onderwerp of bron van plezier.’